Τα ινομυώματα αποτελούν την πιο συχνή ανωμαλία της μήτρας. Είναι καλοήθη ογκίδια που αποτελούνται από λείες μυϊκές ίνες και ινώδη ιστό, ενώ τα ακριβή αίτια της εμφάνισής τους δεν είναι γνωστά.
Η ανάπτυξή τους επηρεάζεται από τις ορμόνες οιστρογόνο και προγεστερόνη, ενώ στην εκδήλωσή τους παίζει ρόλο και η κληρονομικότητα.
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 1 στις 4 γυναίκες θα εμφανίσει ινομυώματα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της. Οι ηλικίες όπου εμφανίζονται συχνότερα είναι μεταξύ 22 και 55 ετών. Η διάμετρος των ινομυωμάτων ξεκινά από 1 εκατοστό ή λιγότερο και φτάνει μέχρι και 15 εκατοστά.
Ανάλογα με το πού αναπτύσσονται, τα ινομυώματα έχουν διαφορετική ονομασία. Μπορεί να αναπτυχθούν είτε μέσα στο σώμα της μήτρας (ενδοτοιχωματικά), κάτω από το ενδομήτριο (υποβλεννογόνια) ή να κρέμονται από ένα μίσχο (υπορογόνια). Μπορούν επίσης να εμφανιστούν στον τράχηλο.
Συμπτώματα ινομυωμάτων
Μόνο μία στις τρεις γυναίκες εμφανίζει συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν ασυνήθιστη αιμορραγία από τη μήτρα, ανωμαλίες στην περίοδο, πόνος στα πόδια και στη μέση, ακράτεια ούρων, συχνοουρία και δυσκοιλιότητα.
Η ανάπτυξη ινομυωμάτων στη μήτρα είναι δυνατόν να προκαλέσει υπογονιμότητα, είτε λόγω μηχανικών εμποδίων, που μπορεί να δημιουργηθούν από στένωση, παραμόρφωση ή απόφραξη ενός τμήματος της μήτρας ή των σαλπίγγων, είτε λόγω ακαταλληλότητας του ενδομητρίου για την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.
Υπάρχει περίπτωση τα ινομυώματα να προκαλέσουν αυτόματη έκτρωση. Ωστόσο, στις περισσότερες έγκυες δεν δημιουργούν προβλήματα.
Τρόποι αντιμετώπισης ινομυωμάτων
Για την αντιμετώπιση των ινομυωμάτων είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την ακριβή τους θέση. Η διάγνωσή τους γίνεται με υπερήχους, με αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Εάν το μέγεθός τους είναι έως 10-12 εκατοστά, μπορούν να αφαιρεθούν με τη λαπαροσκοπική μέθοδο. Μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με φαρμακευτική θεραπεία προγεστερόνης ή αντισυλληπτική θεραπεία.
